Choroby wątroby

W nie­których choro­bach wą­troby, takich jak nie­alko­ho­lowa stłu­szcze­niowa cho­roba wą­troby oraz mars­kość wą­troby, lecze­nie die­tety­czne jest klu­czowe i nie­jedno­krotnie wa­żniej­sze niż far­mako­terapia. Jednakże w większości chorób wątroby, w tym w wirusowych zapaleniach wątroby dopóki nie dojdzie do marskości specjalna dieta jest jedynie dodatkiem do leczenia, a czasami wręcz elementem mało istotnym.

W Polsce w za­lece­niach od inter­nistów, a nawet hepa­tolo­gów, czę­sto można się spo­tkać z sytu­acją zupe­łnie odwro­tną. Przy­wią­zuje się nad­mierną wagę do diety i żywie­nia w choro­bach wą­troby, w któ­rych dieta u ogro­mnej wię­kszości osób nie ma zna­czenia (w tym w prze­wlek­łych zapa­leniach wą­troby typu B i C) oraz drobnych problemach hepatologicznych, gdzie często zbyt restrykcyjna dieta może doprowadzić do zaburzeń białkowych i niedoborów energetycznych (utrudniających regenerację miąższu wątroby). W marskości wątroby oraz w niealkoholowej stłuszczeniowej chorobie wątroby z kolei przepisuje się duże ilości leków zapominając o niezwykle istotnych zaleceniach dietetycznych.

Problemem, w dużej mierze charakterystycznym dla polskiej hepatologii jest tzw. dieta wątrobowa”, będąca pustym i zmiennym hasłem, które nie ma miejsca w nowoczesnej medycynie opartej na dowodach. Często opiera się ona na przyjmowaniu gotowanych, lekkostrawnych pokarmów bez jakichkolwiek podstaw naukowych świadczących, że pokarmy te są korzystne dla wątroby. Należy również podkreślić, że przyjmowanie pokarmów smażonych, surowych warzyw nie jest szkodliwe dla wątroby, a jedynie może nasilać objawy jelitowe - bóle brzucha, wzdęcia, zaburzenia rytmuj wypróżnień. Tzw. dieta wątrobowa jest zatem korzystna dla osób z zaburzeniami jelitowymi, przez co chorzy tacy mają nieco mniej nasilone objawy brzuszne. Nie wpływa to jednak w istotny sposób na stan wątroby.